KUŹMIŃSCY

Powieść Małgorzaty i Michała Kuźmińskich Śleboda nie ma nic wspólnego z turystyczną sielanką. To rasowy kryminał z obrazem gór dusznych, nasyconych chciwością i krwią, pełnych współczesnych urazów i tajemnic z przeszłości.

Kryminały państwa Kuźmińskich są wyjątkowe. Pod płaszczykiem kryminału znajdziemy wiele ciekawych przemyśleń, historii, spostrzeżeń. Jeżeli szukacie książki niesztampowej, nieprzegadanej, z ciekawą, intelektualną refleksją, to zdecydowanie polecam!

Odkryciem są tzw. etnokryminały małżeńskiego duetu Małgorzaty i Michała Kuźmińskich. (…) Ci autorzy są wprawdzie na rynku już od wielu lat, zaczynali od retro, ale uważam, że teraz trafili w podgatunek, w którym są perfekcyjni i niepodrabialni. Więcej…

Kryminały Kuźmińskich z serii z Anką Serafin i Sebastianem Strzygoniem, od popularnych, szeroko promowanych kryminałów dzieli intelektualna przepaść. Przede wszystkim, wspomnianą już starannością w gromadzeniu wiedzy potrzebnej do zajmującego opisania wymyślonych historii autorzy ukazują ogromny szacunek do czytelnika. (…) Fabuły „Ślebody”, „Pionka” i „Kamienia” wyrażają poważny, odpowiedzialny stosunek do odbiorcy, są pisane – i to widać – z myślą o pokazaniu mu kawałka świata, którego być może nie zna i to w taki sposób, by rozbudzić w nim ciekawość, potrzebę dalszego, samodzielnego zgłębienia tematu, a jednocześnie nie narzucać mu jedynego słusznego sposobu interpretacji opisywanych historii. Czyli znowu zbliżamy się do reportażu i to tego ze starej szkoły, a nie nowomodnych wynalazków mających podgrzewać ekscytację mas spragnionych sensacji i skandalu. Więcej…

Pionek Małgorzaty i Michała Kuźmińskich to rasowy, pełnokrwisty kryminał. (…) Książkę można smakować jak kawałek prawdziwej literatury; zarazem jednak – rozmach narracyjny sprawia, że trudno się od Pionka oderwać.

Kurczę nie mogę się oderwać :-) Małgorzata i Michał Kuźmińscy – bardzo państwu dziękuję za świetną rozrywkę (oraz świetny risercz, nawet ja – znana śląska psychopatka- mało znalazłam rzeczy, do których możnaby się przyczepić). Polecam gorąco. Więcej…

Trudno nie uwielbiać Kuźmińskich za intrygi, pomysły wzięte z życia, okraszone miesiącami badań, rozmów, poszukiwań. Trudno nie zarywać dla nich nocy, zwłaszcza, że z każdą książką posuwają się dalej w ten piękny, smaczny, literacki mrok, który nie potrzebuje już gwałtownego mordobicia czy szalonych pościgów. Z książki na książkę warstwa analityczna staje się głębsza, ciekawsza, naszpikowana brutalną, mięsistą rzeczywistością, obok której nie da się przejść obojętnie. Otwierają oczy na problemy pomijane, uczulają na krzywdę, obnażają nieuczciwość, podłość, zdradę. Grzebią w społeczeństwie wydobywając jego ciemne strony, grzechy, zaniedbania. To naprawdę kawał solidnej pracy, świetnej literatury i wspaniałej zabawy.

Powieść „Kamień” czyta się jednym tchem, zarywa dla niej noc i spędza z nią każdą wolną chwilę. Więcej…

Nie raz zdarza mi się porzucić polski kryminał, dlatego że jest po prostu źle napisany. Kuźmińscy piszą bardzo sprawnie. Poza tłem etnicznym obsługują inne aktualne tematy – pedofilia księży, uchodźcy, medycyna alternatywna… Mnóstwo tropów, ale wszystko udaje się autorom sprawnie powiązać. Więcej…

Widać, że autorzy zrobili rzetelny research pisząc ten etnokryminał. Podejmują temat Romów, obaw przed innością, problemów socjologicznych i społecznych, wszechobecnej tolerancji, a raczej jej braku, a do tego dochodzą dobrze skonstruowane postacie. Nareszcie śledztwa nie prowadzi jeden zmęczony życiem śledczy typu Hole, Wallander czy Strike (…), a antropolog kultury i dziennikarz (alter ego autorów). Taki powiew świeżości. więcej…